Zomerlandsche Polder - Kuipersveer
90 – zondag 12 april 2015 – 71,9 km
08.37 uur eindelijk de nieuwe lente in! Rotterdam over Zuid doorgesprint en via Barendrecht en de Heinenoordtunnel de weidse Hoeksche Waard in. Zonneschijn met een straf windje uit zuidwest. Dat betekent nu wind tegen en straks wind mee (dream on). Langs de Oude Maas naar Kuipersveer en door naar Puttershoek. De versgeploegde akkers hebben nog de bleke kleur van het vroege voorjaar, terwijl de kieviten al paarsgewijs rondduikelen boven hun zorgvuldig bewaakte nesten. Ook hier en daar gelukkig nog een scholekster – steeds minder, dat dan wel. Door de Polder De Mijl naar 's-Gravendeel en over de dijk langs de Dordtsche Kil verder zuidwaarts richting De Wacht. Op de smalle weg naar de Oude Dijk vliegt opeens een grote bonte specht met me op. Een golvende, nogal nerveuze vlucht, geen echte vlieger natuurlijk. Hij landt tegen een boom en draait direct naar de achterkant, onzichtbaar voor passanten. Op de dijk kom ik langs de enige overgebleven Koude Oorlog-uitkijktoren-voor-laagvliegende-vijanden. Een eenzame bergeend loopt te scharrelen in de schaduw die het indrukwekkende betonnen gevaarte om zich heen werpt. Via de Mariapolder naar Strijensas. Op de Plaat van het Land van Essche, een mooie strook wetland langs het Hollandsch Diep, zie ik een paar kluten tussen de vele ganzen die daar bivakkeren. Boven de aangrenzende rietkraag wordt een kleine strijd uitgevochten door een drietal bruine kiekendieven. Weer noordwaarts langs Steenplaats richting Strijen en door Polder Nieuw-Bonaventura naar Mookhoek. Twee piepende buizerds boven m'n hoofd, cirkelend in grote bogen om elkaar heen: ook daar is de lente aangebroken. Voor mijn wiel schiet een lichtbruine fitis de struiken in, nog net herkenbaar maar het blijft een gok. Over de kaarsrechte Tweede Kruisweg naar Puttershoek en via Blaaksedijk opnieuw de tunnel in. Rotterdam loopt een marathon en ik fiets er doorheen. Back home om 12.45 uur.
89 – zondag 14 september 2014 – 53,2 km
10.58 uur naar buiten en via de noordwestkant Rotterdam achter me gelaten. Goed nazomerweer met zon en wolkenluchten. Straffe wind noordoost: op kop dus. Langs de gevangenis en de Delftsche Schie naar Overschie en verder naar Zweth. Over de Zwethbrug naar de linkeroever richting Delft. Op weg naar Den Haag is dit het enige stukje groen dat doorkruist wordt, verder is het totale verstedelijking die in buitenwijken en kantoorparken aan elkaar geplakt is. Probeer er maar je weg doorheen te vinden. Vanaf Delft met de ogen dicht langs knooppunt Ypenburg en door Rijswijk naar Den Haag gemanoeuvreerd, tot het station Hollands Spoor. Dit is weer bekend terrein; naar Den Haag CS en door naar Museum Meermanno/Huis van het boek. De tentoonstelling 'Vogels. Duizend jaar vogels in honderden boeken' heeft een wat misleidende titel: die honderden boeken blijken enige tientallen te zijn die er werkelijk toe doen, het geheel komt uit de eigen collectie en uit die van de Koninklijke Bibliotheek. Er wordt een aardig beeld gegeven van vogels in boeken door de eeuwen heen: vogels als mystieke verschijningen en de vogel als medicinaal wonder. Langzaam komt vanaf de 18e eeuw de natuurbeschrijving en de ornithologie in zwang. De afbeeldingen zijn prachtig, de typografie – daar hoor je nooit iemand over – zo niet nog veel mooier. Maar het blijft een schraal overzicht. Meer vogels-in-boeken in het laatste zaaltje: vogels en eten (kiprecepten), vogels en sport (duivenmelken), vogels en hobby (kanariepietjes). Nog gekker wordt het in de kelder waar de geschiedenis van Donald Duck staat uitgestald. Dit museum wil zóveel, maar is er eenvoudig te klein voor en heeft de middelen niet. Daar zou je minder bombastisch en veel creatiever mee om moeten kunnen gaan. In de vogelrijke buitenlucht door het zondagse Den Haag en Rijswijk en Delft en weer in Rotterdam om 15.06 uur.
88 – vrijdag 04 juli 2014 – 76,6 km
07.05 uur aan de oostzijde uit Rotterdam vertrokken via Capelle a/d IJssel. Strak ochtendweer, waarin de zon zich al laat voelen – dat belooft wat – met een zachte bries om het hoofd. Over de stormvloedkering door Krimpen a/d IJssel richting Bergambacht. Na Krimpen begint een mooi stukje polderfietsgebied, parallel aan de N210 maar op voldoende afstand. Scholeksters vliegen krijsend over. Je vraagt je altijd af wat er aan de hand is: zo kalm als ze zich voortbewegen, zo heftig is het geluid dat erbij blijkt te horen. Even stoppen om een wegspringende fitis te volgen. Langs De Loet door het Loetbos, nog altijd op weg naar Bergambacht. En dan, in de groene polderwijdte zie ik hem staan. Eindelijk! Een prachtige purperreiger. Jaren naar uitgekeken – de laatste tijd dacht ik hem hier wel eens te zien vliegen – en daar staat -ie dan. Slank lijf met warmgrijs verenpak op oranje poten, sierlijke zwartgestreepte hals met lichtoranje banen overgaand in een scherpe kop met stevige snavel. Een mysterieuze gedaante, mede veroorzaakt door z'n schuchterheid – heel anders dan zijn alom aanwezige blauwe broer – maar vooral een schitterende vogel. Hij scharrelt wat aan de verre waterkant en houdt het vervolgens voor gezien. Een vliegende reiger wordt wel eens 'luchtschip' genoemd: dit is er ook zo een. Heeft te maken met z'n ingetrokken hals en de zwaar wiegende vleugelslag. Verder langs de provinciale weg naar Ammerstol en Schoonhoven en langs de Lopiker Wetering naar Cabauw en Lopik. Een paar uur later dezelfde weg terug. Zal je net zien: snoeiharde tegenwind van een zojuist opgestoken zuidwester. Ik zie nog een paar helgele fluiters in de vlucht én een volborstige winterkoning in een boomtop. Na een uurtje stoempen toch maar de metro in Capelle a/d IJssel en terug in Rotterdam om 14.52 uur.
87 – zaterdag 07 juni 2014 – 50,1 km
08.05 uur zuidwaarts Rotterdam verlaten en in een half uur door Barendrecht en direct de Heinenoordtunnel in. Stralend weer, strakke lucht en amper een bries. In de Hoeksche Waard weer bovengronds naar Blaaksedijk en Puttershoek. De ruime polder voor ogen en in de longen, zo moet het zijn. Hier is weer een horizon te zien. Door de Oost-Zomerlandsche Polder en langs de Boezemvliet naar Maasdam. Boven het water een paar buitelende visdiefjes, als stuntmannen zwenkend en duikend naar beweging in de vliet. Een grote plons en omhoog gaan ze weer. Vanuit Maasdam om de bocht van de Binnenbedijkte Maas de Sint Anthonypolder in. Over de Polderdijk naar het plaatsje Sint Anthoniepolder. Dit is historische grond: tijdens de grote Sint Elisabethsvloed in 1421 – die o.a. gezorgd heeft dat we een Biesbosch hebben – was dit de enige polder in de verre omgeving waar men droge voeten hield. Mede daardoor staat hier nog steeds het romaanse kerkje uit 1357 gedeeltelijk overeind. Over de dijk en strak langs het water naar Zwanegat. De Binnenbedijkte Maas, ooit de loop van de Oude Maas, is een prachtig afgesloten water met veel vogelbeweging aan de ongerepte oevers. In ieder geval veel geluid. In de overvloed aan riet zie ik iets wat op een kleine karekiet lijkt, of misschien toch een rietzanger. In de verte blijft het geluid van de koekoek lange tijd hoorbaar. Aan het westelijke uiteinde van het water door Westmaas en Maasdijk en langs Mijnsherenland noordwaarts naar de tunnel. Links van de provinciale weg die de Polder Moerkerken doorkruist zit een grote kolonie brandganzen. De pluizige pullen wandelen al rond maar zijn nog niet klaar om op te stijgen. Opnieuw de koele Heinenoordtunnel in en aan de Barendrechtse kant omhoog. Door Lombardijen en Feijenoord naar de Erasmusbrug en Rotterdam weer in om 10.46 uur.
86 – zaterdag 17 mei 2014 – 42,1 km
07.15 uur door stil Rotterdam naar Overschie en Delft. Een uitbundig zomerse ochtend, heerlijk fris nog maar de zon staat al te popelen aan een blauwe hemel. Langs de Schie over de Rotterdamseweg naar de Kluyverweg waar mijn gezelschap van de dag wacht. Vandaag op fietsvogelexcursie in het kader van de Nationale Vogelweek, georganiseerd door Vogelwacht Delft en Omstreken. Een korte introductie en we gaan op pad. Vanaf de weg direct het aangelegde natuurgebied tussen de Schie en de A13 in. Onderweg met echte vogelaars is een ervaring: men kijkt niet zozeer, men luistert vooral. Een reeks aan vogels wordt uit het oorverdovende gekwetter en gefluit gedestilleerd en herkend: winterkoninkje, tuinfluiter, zwartkop, fitis. De verrekijker blijft gewoon op zak. Weer langs het water, over het stroompje Oude Lee naar het Landgoed De Tempel. Een mooie wandeling over het oude landgoed, ooit in bezit van raadspensionaris Johan van Oldebarneveldt. Tussen de hoge oude bomen, inmiddels in bezit genomen door de groene halsbandparkiet, zijn fraaie open plekken met water te zien. Een lepelaar scharrelt over de natte oevers. Langs de Berkelse Zweth en om de Ackerdijksche Plassen naar de vogelkijkhut. Veel te zien vanuit de gecamoufleerde hut: grutto, tureluur, bergeend, krakeend, slobeend en boven de rietkraag een traag zwevende bruine kiekendief. In het hoge riet buiten de hut kijken we ademloos naar de rietzanger en de rietgors als opeens een blauwborst zich vertoond. Ingehouden opwinding: zelfs door kenners nog nooit gezien hier. Over de Zuideindseweg richting Pijnacker naar een volgend uitkijkpunt. Het lugubere beeld van een volledig witgescheten bosje met tientallen aalschovers op hun met kroost gevulde nesten. In een plas verderop wandelen wat kluten en een kleine plevier. Huiswaarts langs Berkel en Rodenrijs en Zestienhoven – Rotterdam The Haque Airport – Rotterdam weer in en verzadigd thuis om 13.37 uur.
85 – zondag 04 mei 2014 – 63,9 km
12.23 uur over de Mathenesserlaan en langs de Delftshavensche Schie Rotterdam uit. Perfect fietsweer, beetje wind, beetje zon en lekker fris. Door Overschie naar Zweth, halverwege doorgestoken naar de A13 en verder over de parallelweg. Vandaag geen avontuurlijke polderroute maar rechttoe rechtaan naar het Haagse Statenkwartier: laatste kans om in GEM de tentoonstelling van Daan van Golden te zien. For the record: een kleurige fazantenman fladdert voorlangs de struiken in. Delft voorbij en – haast met gesloten ogen – door Rijswijk geraasd. Via de warrige voorsteden van Den Haag richting Scheveningen, naar GEM/museum voor actuele kunst. Het werk van Daan van Golden (Rotterdam, 1936) is overweldigend door de verstilde schoonheid waarmee je omringd wordt. Er is veel te zien in het weinige dat hij je voor lijkt te schotelen en de perfectie waarmee hij zijn voorstellingen vastlegt is indrukwekkend te noemen. Van Golden is een observator die uit eenvoudige, achteloze vormen een wereld aan nieuwe beelden weet te onttrekken. Gewoon door te kijken en met engelengeduld en vaste overtuiging de zichtbare werkelijkheid naar een ander niveau te tillen. Het zien en ondergaan heeft aardige overeenkomsten met een ochtendlijke fietstocht in de polder. Stilte, scherpe concentratie en opeens breekt de natuur open. Na een uur weer gelouterd in het zadel, dezelfde weg terug door Den Haag en Rijswijk. Maar Rijswijk zou Rijswijk niet zijn om niet de boel in de war te gooien. In dit naargeestige kantorenlandschap is het vrijwel onmogelijk normaal je weg te vinden en – veelzeggend – laat de ANWB het ook afweten met de verder goed aangegeven fietsroute. Ik trek me maar op aan de spaarzame lente-indrukken op mijn weg: een statig koppel Canadese ganzen met zes kleine pullen in de sloot naast me. Langs Delft en met zure benen gearriveerd in Rotterdam om 16.45 uur.
84 – zondag 06 april 2014 – 57,8 km
08.17 uur naar buiten, over de Erasmusbrug en langs De Kuip via IJsselmonde Rotterdam uit. Alles is grijs, zwaarbewolkte hemel en een temperatuur die zeker boven de tien graden uitkomt. Beetje wind. Naar Bolnes en langs de Nieuwe Maas en de Noord naar Ridderkerk. Geen trein of metro dus duurt het even voordat ik de stad uit ben; hier zijn alle bebouwde gebieden aan elkaar geplakt. Vogelherrie vanwege de voelbare lente is overal te horen, alles is volop in actie. Boven m'n hoofd schommelt een blauwe reiger met een iets te zware tak in zijn snavel. Bij Oostendam, vlak voor Hendrik-Ido-Ambacht de brug over de Noord over. Onder Alblasserdam langs en via de Nauwe Alblas eindelijk de polder in. Het begint licht te regenen, zonder echt nat te worden is het vooral de kou die het lijf bekruipt. Tempo maken maar. Naast me schiet een kleine fitis weg tussen de wilgentakken, ondertussen zijn lieflijk gefluit voortzettend. Door Oud-Alblas, kronkelend langs de Voorwetering, de Polder Bleskensgraaf in. Het groene land contrasteert met de grijze wolkendeken waaronder de scholeksters en kieviten met veel kabaal hun rondjes draaien. Hier wordt veroverd en verjaagd, de nieuwe plaats bepaald voor nieuw nageslacht, en dat moet met veel beweging en geluid. Over de Zijdeweg noordwaarts naar de Groote- of Achterwaterschap die, steeds breder wordend, naar Kinderdijk en in de Lek stroomt. Over het oeverfietspad terug naar Alblasserdam. In een kale boomkruin zit een torenvalkje ineengedoken, de wind doet haar verenpak opwaaien maar ze geeft geen krimp. Geen weer om te jagen. Weer over de Noord naar Ridderkerk en door het desolate centrum omhoog naar IJsselmonde. De beheerste opwinding bij De Kuip doet vermoeden dat hier opgewarmd wordt voor een thuiswedstrijd. De Zwaan over en Rotterdam in om 11.04 uur.
83 – zaterdag 08 maart 2014 – 76,8 km
16.14 uur Rotterdam in no time verlaten, met de metro naar Capelsebrug. Lenteweer! Onverstoorbare zonneschijn en overvolle terrassen. Buiten de stad nog wel een fris windje. Door de buitenwijken van Capelle a/d IJssel naar de stormvloedkering en aan de overkant naar Krimpen a/d IJssel. In de polder zie ik met regelmaat de rijzigwitte contouren van een grote zilverreiger. Niet te verwarren met de overvloedig aanwezige knobbelzwanen, die meer horizontaal herkenbaar zijn. Via Krimpen a/d Lek langs de rivier naar Schuwacht en Lekkerkerk. Het grote binnenwater van de eendenkooi krioelt van de eenden: smienten, kuifeenden, tafeleenden en veel meer. Is deze manier van vogels vangen nog in werking? Op de drassige oever van de Lek loopt een eenzame scholekster te scharrelen, terwijl een vlucht grutto's buitelend uit de lucht komt vallen. Weer terug uit het zuiden. Langs Bergambacht naar Ammerstol en door naar Schoonhoven en Cabauw. Een vreemd fietstijdstip: op deze zonnige zaterdagmiddag zie ik vooral mensen aan de borrel op het terras; de auto frisgewassen op de oprit. Aankomst in Lopik om 18.20 uur . . . (zondag 09 maart) 08.35 uur uit Lopik vertrokken en langs de Lopikerwetering noordwaarts naar Polsbroekerdam. In de doodstille polder met staalblauwe lucht is de ochtendkou nadrukkelijk aanwezig. Blijven bewegen. Verder naar Polsbroek en vervolgens langs de Vlist naar Vlist. Door de Polder Schoonouwen onder Stolwijk langs naar Koolwijk en Berkenwoude. Fijn polderland hier. Vinken voor het wiel langs, leverkleurige flitsen met zwart en wit in de vleugelslag. Opeens zie ik iets verder weg een grote bonte specht de weg overvliegen. Niet echt vliegen te noemen, een verplaatsing in fladderende golven, ziet er moeizaam uit. De dikke buizerd op een paal kijkt niet op of om. Via Krimpen a/d IJssel naar het metrostation en vermoeid weer thuis in Rotterdam om 10.58 uur.
82 – zondag 02 maart 2014 – 40,0 km
08.40 uur met iets te optimistisch gemoed de koude ochtend ingestapt. Het is helder en lichtbewolkt, met een zonneschijn die lenteachtig verbloemt dat het slechts een paar graden boven nul is. Wat voornamelijk komt door de stevige zuidwester. Via de westkant van Rotterdam, langs de Delftshavensche Schie, naar Overschie en Zweth. Op de linkeroever noordwaarts en voor Delft de polder in die hier kunstmatig mag verwilderen tot dat wat het Abtswoudse Bos heet. Een keurig aangelegd stukje natuur, doorsneden met slootjes en schone fietspaden en waar het hoge groen in strakke rijen aangeplant is. Er is veel vogelgeluid maar weinig te zien, op de gebruikelijke watervogels na. Smient, kuifeend en zelfs de toppereend zijn hier in grote aantallen aanwezig, de echte overwinteraars, inmiddels ongeduldig door de hoge temperaturen van de laatste weken. Door Abtswoude en langs Schipluiden naar Gaag. De wind trekt aan en geeft een steeds koudere stroming kans het lijf te overrompelen. Het aanvankelijke plan door het kassengebied naar de kust te rijden wordt overboord gezet: te weinig conditie en te veel tegenstand. Boven m'n hoofd ruziën een paar nijlganzen om iets wat niet te zien is. Het schorre gekrijs is oorverdovend en de aggressieve vogels jagen elkaar na alsof hun leven ervan afhangt. Niet bepaald sympathieke gasten die zich weten te gedragen. Langs de Westgaag – die ook wel Spartelvaart wordt genoemd – naar de westelijke buitenwijken van Maassluis. Door het oude centrum en langs het veer naar Rozenburg verder langs de oever van de Nieuwe Waterweg. Gestreken ochtendlicht over de rivier. Door het lage tij zijn de waterkanten droog komen te liggen en een paradijs voor voedselzoekende meeuwen en steltlopers. In de bomen klinkt het pompende geluid van een koolmees. Door Vlaardingen naar metrostation Vijfsluizen en weer in Rotterdam om 11.19 uur.
81 – zondag 29 december 2013 – 47,2 km
09.14 uur spontaan in het zadel gesprongen – of eigenlijk in de metro – en Rotterdam snel verlaten. Nog steeds geen echt winterweer, het is helderfris met een scherpe zon en een straffe zuidwester die in het begin gelukkig nog geen vat op me heeft. Vanuit Capelle a/d IJssel over de stormvloedkering en meteen de dijk op, oostwaarts strak langs de Hollandse IJssel. Door Krimpen naar Ouderkerk en verder naar Lage Weg en IJssellaan. Hier zit die verraderlijke knik in de rivier waardoor het lijkt alsof je flink opschiet maar ondertussen hemelsbreed nauwelijks een kilometer verder komt. Boven me vliegt een torenvalk vrouwtje verschrikt op. Gek, meestal zie je de man in z'n kleurrijke 'powersuit', nogal nadrukkelijk op jacht. Nu dus de dame, bescheiden zachtbruin in een mooi gespikkelde jas. Op naar Gouderak en vandaar de dijk af en Polder Middelblok in. Dit is mooi land: groene vergezichten doorsneden met veel water. Massa's eenden koesteren zich in de lage winterzon; ik zie smienten, kuifeenden, tafeleenden en een paar krakeenden. Kortom, alles wat hier thuishoort broederlijk vermengd met de bezoekende wintergasten uit het Noorden. Via Achterbroek langs de Graafwetering door naar Berkenwoude. Nu laat de zuidwester zich voelen, altijd weer een verrassing. Op een grasveldje staat een kokmeeuw in winterkleed z'n dansje te showen: onverstoorbaar stampend op dezelfde plek zodat de wormen naar boven komen. Midden in de Polder Kromme en Zijde weer noordwestwaarts naar Ouderkerk a/d IJssel en over de dijk richting de stormvloedkering. In de straten lopen groepjes terugkerende kerkgangers die de nieuwe week weer het hoofd kunnen bieden. Een verder verlaten dorp vol met donker gevogelte. Voel me een soort inbreker die betrapt wordt. Over de IJssel naar Capelle en langs de immer imponerende Maasboulevard weer terug in Rotterdam en op het honk om 11.53 uur.
80 – zondag 20 oktober 2013 – 56,3 km
09.19 uur: tijd om te gaan, zon is op en bed is klaar. Rotterdam uit langs de Maasboulevard en in een vliegend kwartiertje naar Capelle a/d IJssel. Ongekend zacht weer voor laat oktober, de zon komt door sluiers tevoorschijn en er staat een klein briesje. Wordt gewoon 18 graden vandaag. Over de stormvloedkering naar Krimpen a/d IJssel en door frisgroene weilanden naar Krimpen a/d Lek. Boze vogels in het land – of ligt dat aan mij? Een blauwe reiger vliegt blazend op tegen een te dicht genaderde fuut, twee kokmeeuwen vechten krijsend over m'n hoofd. Easy like sunday morning, maar niet heus. Met de veerpont over de Lek naar Kinderdijk en tussen de molens door de polder in. Na de wandelende toeristenhorde te zijn gepasseerd is er de rust van het molenland, hoe verder weg hoe stiller het wordt. Ook de molens verdwijnen gaandeweg. Langs het Groote- of Achterwaterschap door de prachtige Polder Nieuw-Lekkerland. In een klein slootje, half op de oever, liggen drie krooneenden onverstoorbaar te slapen. Roestbruine kop tussen de rugveren gestoken en het felrode snaveltje nog hier en daar zichtbaar. Ze houden me in de gaten maar kiezen voor de slapende onschuld in plaats van de wilde paniek. Verder langs de eendenkooi naar de Zijdebrug en over de andere oever weer voort. Oppassen op dit smalle paadje met aan weerskanten water, je kijkt even ver weg en je ligt erin. Op de heldergroene grasvlakte staat een prachtige verticale 'witte streep', de grote zilverreiger. Het gestrekte lijf en lange hals zijn niet te missen, midden in een grote groep brandganzen. Opeens vliegt hij op, als een schip in de golven wiegt hij op trage vleugelslagen naar een nieuwe slootkant. Noordwaarts naar de rivier en over de Lekdijk, langs Streefkerk en Nieuw-Lekkerland weer naar Kinderdijk. Pontje over en via de beide Krimpens en Capelle als in een zucht Rotterdam weer in om 12.26 uur.
79 – donderdag 12 september 2013 – 52,8 km
11.24 uur eindelijk de deur uit en langs de Delftsche Schie Rotterdam achter me gelaten. In deze vakantieweek de eerste redelijke dag om op de fiets te stappen. Het is bewolkt en winderig met een aardige 19°C. Moet maar zien of ik het droog hou onderweg. Door Overschie en Zweth naar de fietsbrug over de Schie en aan de linkeroever verder naar Delft. Als ik midden op de brug even stilsta, gaat er ergens een bel en blijk ik meteen ingesloten te zijn door de neergekomen slagbomen. Net voordat de brug omhoog gaat, kruip ik onder de boom door en sta weer goed. Gevaarlijk, onbemande brug en kennelijk zonder cameratoezicht. In Delft naar de oostkant van de stad en via Delfgauw naar Pijnacker. Nijlganzen in de berm, ooit ontsnapt uit een waterwildcollectie, inmiddels overal zicht- en hoorbaar. Zelfs als standvogel totaal ingeburgerd. Hun nogal overheersende aanwezigheid doet veel vogels verkassen. Even een blokje om. Via het industrieterrein naar het uitgestrekte kassengebied in de Voorafsche Polder, door naar de zuidkant van Zoetermeer. Op een doordeweekse dag is dit een uitgestorven gebied, alles speelt zich af in de kassen en op de weg zie je nauwelijks beweging. Het ruikt zoetig naar paprika's. Boven een stukje weiland hangt een mannetje torenvalk te bidden, roestbruin met stippen en de staart tot het uiterste uitgewaaierd. Verder naar Bleiswijk en langs de Lange Vaart naar de oevers van de Rottemeren. Over de rechter kade langs Oud Verlaat naar De Rotte. Twee lichtbruine weidevogels in het land op zo'n honderd meter afstand. Fors postuur en de lange snavel naar beneden gebogen. De achteraf-conclusie luidt dat het om de regenwulp gaat. Da's voor het eerst dan. Inmiddels door Terbregge en langs Hillegersberg aan de noordkant Rotterdam weer in. Thuis om 14.27 uur.
78 – zaterdag 24 augustus 2013 – 59,2 km
07.35 uur met de fiets in de metro van Rotterdam naar Spijkenisse gespoord. Grijze luchten met hier en daar een dun zonnetje, ruime wind uit het oosten en een wat zompig aanvoelende hoge temperatuur. Langs Hekelingen naar het Spui en met de pont over. Via Nieuw-Beijerland strak langs het water zuidwaarts. Het weidse zicht van de Hoeksche Waard is een verademing. Boven een uitgestrekt aardappelland speurt een bruine kiekendief onverstoorbaar naar voedsel: enkele meters boven de grond, langzaam alle stroken afwerkend. Veel brandganzen op de gemaaide graanakkers, fraai zwart-wit op goudgeel. Midden op een boerenerf zie ik opeens een rij dode ganzen liggen. Zo dun is het draadje dus. Luguber gezicht. Langs Piershil en Goudswaard naar het uiterste hoekje van de Korendijksche Slikken. In de vogelkijkhut vlucht een protesterende groep boerenzwaluwen door de ramen naar buiten. In elke hoek is een stevig nest geboetseerd. Totdat de kust weer veilig is, vliegen ze buiten nerveus heen en weer. Ondertussen zie ik meer bruine kieken boven de rietkragen rondneuzen. En hoog in de lucht twee draaiende buizerds. Door Nieuwendijk langs de Westerse Laagjes aan het Haringvliet naar Hitsertse Kade. Omhoog naar Zuid-Beijerland. In de poldervlakte, op een paaltje, zit een grote helderwitte roofvogel die doet denken aan een verdwaalde poolgast. Tegen de donkergrijze lucht steekt hij scherp af. Als hij na mijn verschijning wegvliegt, zie ik hem even later terug op de nok van een oude schuur. Een buizerd, zo blijkt later. Bekend om zijn variabele verenpak, van donkerbruin tot helderwit en alles daartussen. Maar deze witte exclusiviteit ziet men zelden. Over de Lange Weg langs Vuurbaken naar Oud-Beijerland. Bovenlangs Goidschalxoord en strak langs de Oude Maas door Heinenoord naar de tunnel. Bij Barendrecht de ongemakkelijke westelijke route genomen en via Zuidplein en de Erasmusbrug terug in Rotterdam, aan een stevig ontbijt om 11.06 uur.
77 – zaterdag 03 augustus 2013 – 42,3 km
09.35 uur naar buiten en on-the-road. Noordwaarts door de stad en Rotterdam uit langs de morgenfrisse Rotte. Hollands weertje: zon en flinke wind, indrukwekkende wolkenluchten. Over de rechteroever slingerend door Terbregge en via Oud Verlaat naar de Rottemeren. De eerste roeiers glijden over het water, geruisloos op het dippen van de riemen na, de rustige stem van de stuur bij het aansnijden van de bocht. Een fuut maakt zich snel uit de voeten. Langs Bleiswijk en met af en toe een flinke tegenwind naar de A12, waar de Rotte voor fietsers eindigt. Links langs de snelweg en door de Kloppolder richting Kruisweg. Dit is onbekend fietsgebied voor mij, nieuwe polders - waarvan een met de poëtische naam Honderdveertig Morgen - en links de oprukkende grensbebouwing van Zoetermeer. Daar moet ik wegblijven. Op een plas water, dat zal een afgraving zijn, zwemmen een paar bergeenden, wat nijlganzen en een eenzame aalscholver. Verder naar Benthuizen en door Polder de Noordplas naar Westeinde en Bent. Dit is al een stukje boomkwekersgebied, uitgestrekte velden met verschillende begroeiing en vooral heel veel groentinten. De zichtlijnen vormen prachtige patronen die aan de horizon verdwijnen in de blauwwitte wolkenlucht. Hier wordt natuur gemaakt, dat moet een aangename taak zijn. Over de Broekweg langs Weipoort, langzaam richting de buitenwijken van Zoeterwoude-Rijndijk. Weg met de polders, hier heerst het eenduidige groen van de grote bierbrouwer. Boven de laatste weilanden hangt een torenvalkje te bidden, zonder resultaat. Uit frustratie - denk ik - zwenkt hij zijdelings af en jaagt een grote groep kieviten met veel kabaal de lucht in. Vrouwen en kinderen eerst, zo lijkt het. Verderop klapwiekt een grote buizerd voorbij. Strak langs de Oude Rijn, door de steeds drukker wordende straten, over fraaie grachten en langs het oude stadhuis naar het centrum van Leiden. Stationsplein om 12.04 uur.
76 – zondag 14 juli 2013 – 69,5 km
08.04 uur op weg en door een slaperig Rotterdam over de Schiedamseweg naar Schiedam. Ochtendkoelte, de zon probeert hier en daar de heiïge lucht door te prikken. Klein briesje over de stille straten. Verder naar Vlaardingen en over de kade van de Wilhelminahaven, met de Maas in het blikveld, er zo snel mogelijk weer uit. Veel vrachtwagens hier: Pools, Roemeens, Bulgaars, Lets, Ests, de hele oostkant van de Europese Unie staat/ligt hier de nutteloze zondag stuk te slaan. Morgen weer voor een habbekrats de baan op. Wat een leven. Eindelijk op het fietspad langs de Nieuwe Waterweg. Voorbij Maassluis, langs de Rozenburgse pont en door richting kust. Aan de waterkant drommen de knobbelzwanen samen, meest met hun kop onder water op zoek naar eetbaars dat door het drukke scheepvaartverkeer wordt losgewoeld. Om die reden zijn er ook veel visdiefjes, onafgebroken duikend naar nietsvermoedend aan de oppervlakte zwemmende visjes. Ze verschillen alleen in grootte van hun evenbeelden dwergstern en grote stern, die dan wel weer veel minder voorkomen. Langs de stormvloedkering door naar Hoek van Holland en voorbij de vracht- en passagiershaven de lange pier op. Een weidse finale: links de scheepvaart, rechts de strandcultus en rechtvooruit de uitgestrekte zee. Fietsen naar het niets. Op dit moment is de pier bevolkt door tientallen vissers die onafgebroken hun nepvis uitwerpen en over de bodem weer naar zich toe trekken. Ik zie geen enkel gevangen levend exemplaar. Dezelfde weg terug, over het pad langs de rivier. Naar Maassluis en over Vlaardingen naar Schiedam. Steeds vaker opgeschrikt door intimiderende groepen wielrenners, zowel van voren als van achteren. De Tour de France brengt velen in het zadel: gekleed in het tricot der favorieten, met dubbele rijen en zo'n 40 kilometer per uur de weg inbeslagnemend. Leven en laten leven, maar gevaarlijk is het. Moe maar voldaan in Rotterdam terug om 11.23 uur.
75 – zondag 09 juni 2013 – 61,5 km
07.11 uur in het zadel en vanaf Rotterdam Centraal met het boemeltje naar Lage Zwaluwe. In de polder word ik direct overvallen door een straffe noorderwind met een kracht van minstens 5. Dit wordt een ploetertocht, onder grijze luchten met hier en daar een aarzelende zonnestraal. Door het dorp Lage Zwaluwe en over de Buitendijk strak langs het Hollandsch Diep en de Amer naar Drimmelen. Aan de overkant van het water strekt de Biesbosch zich uit met hier een daar een voor anker liggend bootje. Voor me een paar koolmezen en witte kwikstaarten die de berm in schieten. In de vlakke polders is het kleurpalet van verschillende groentinten fascinerend: er is oud groen en jong groen, gemaaid groen en geoogst groen. En alle nuances daartussen. Een scholekster vliegt voorbij en wordt door de wind bijna tegen een verkeersbord gezwiept. Blijven matige vliegers. Door het uitgestrekte jachthavengebied en langs de Amertak naar Geertruidenberg. Buitelende boerenzwaluwen en jagende visdiefjes. Met op de achtergrond het dreigende silhouet van de rokende Amercentrale die door een wirwar van stroomdraden aan de rest van de wereld verbonden is. Te groot, deze tegenstelling, even bovenop de trappers. Via het Keizersveer over de Bergsche Maas de Zuidhollandsche polder in. Door naar Hank. Dit is het prachtige Land van Altena, de ongerepte weidsheid ervan bewijst dat het lange tijd een geïsoleerd gebied is geweest, ingesloten door water zonder vaste oeververbindingen. Nog meer vrij spel voor de noordwester. Met het voetveer 'Pontje Steur' over het Steurgat naar de westelijke helft van het land. Hier begint de ellende: de prachtige polders zijn geheel ondergraven door de grootschalige ontpoldering van de Noordwaard. Meer ruimte voor het rivierwater en een nieuwe natuuraanwas. Het ziet er erbarmelijk uit. Nog wel een grote gele kwikstaart voor m'n wielen, zeker weten, met de lange staart. De veerpont over de Nieuwe Merwede naar Kop van 't Land en door naar Dordrecht. Trein naar Rotterdam en thuis om 12.18 uur.
74 – zondag 07 april 2013 – 38,6 km
09.31 uur uit de veren en de zondagse straat op. Over de Erasmusbrug en door Rotterdam-Zuid de stad uit, richting Barendrecht. Op de lente wordt niet meer gewacht, dat gaat nog even duren. De vorst van de nacht is nog voelbaar koud op de borst maar vanwege de matige wind goed te hebben. Aan alles is te merken dat de mist snel door de zon zal worden doorbroken. Door de Heienoordtunnel de Hoeksche Waard in, zuidwaarts langs Mijnsheerenland en Westdijk. Op een stapel plastic balen, middenin een lege akker, zitten twee grote buizerds om zich heen te kijken. Niets te eten in deze kale wereld en stevig koud ook. Het dikke verenpak komt nog goed van pas. Verder langs Greup naar Klaaswaal en in westelijke richting de A29 over. De polders zijn troosteloos bleek. Akkergrond ligt er geploegd bij maar is volledig uitgedroogd. Alsof je in een woestijn rijdt, met stofwolken en al. Hier en daar loopt een kievit, scholekster of een fazant op zoek naar iets eetbaars in de losse grond. Langs het gehucht Vuurbaken en door het stille land naar Oosthoek. Opvallend: zo weinig geluid van vogels. Het gros is natuurlijk tijdelijk naar warmere streken afgereisd. Maar dan zie ik, of vooral hóor ik, een dikke kramsvogel in de top van een berk. Hij zingt uit volle borst, iets wat ongetwijfeld als protestsong bekend zal staan, maar er volgt geen reactie. Ik fiets door een wereld vol verwachting: het droge land wacht op regen, verwarde vogels wachten op antwoord en ik wacht op een beetje kleur in het landschap. Naar Nieuw-Beijerland en met de veerpont over het Spui naar Hekelingen. In Spijkenisse wacht de warme metro naar Rotterdam. Achter een stevig ontbijt om 12.09 uur.
73 – zondag 11 november 2012 – 26,9 km
10.09 uur dan toch maar uit bed en in het zadel gekropen. Over de Westzeedijk en Maasboulevard in oostelijke richting Rotterdam uit. Helder zonnetje in een strakblauwe herfstlucht en de wind niet noemenswaardig maar wel lekker fris. Het is te laat, alles is al ontwaakt op deze zondagmorgen. Mijn gewoonte om zo rond een uur of acht te vertrekken blijkt gaandeweg een vaste voorwaarde te zijn geworden. Alles is anders. Zelfs de lucht om me heen voelt vreemd bij inademing, de frisse morgenstond is al bezoeldeld met teveel activiteit van honden, hardlopers en hardrijders. Langs de stormvloedkering bij Krimpen a/d IJssel en na een frustrerende omleiding en zoektocht door Capelle a/d IJssel op de Groenedijk aan de Hollandsche IJssel gekomen. Eindelijk wat wijdsheid voor ogen. Het water is rustig met een fluwelen herfstnevel erboven en een zachtsputterend binnenvaartschip erdoor. Aalscholvers zitten doodstil op een rij meerpalen. Over de dijk langs de buitenwijken van Capelle naar Groot Hitland. Hier is ooit recreatiegebied aangelegd met grote percelen gevarieerde begroeiing. De herfstkleuren zijn overweldigend en dat vinden velen met mij. Tussen de rondstruinende honden proberen een paar fazanten snel weg te vluchten in het struikgewas. Het grootste deel van Polder Esse, Gansdorp en Blaardorp is nog in originele staat: lange stroken diepliggend weiland tussen heldere slootjes. Als je de lijnen naar de horizon volgt stuit je vanzelf weer op de snelweg en de bebouwing erachter. Een polder in een lijstje. Verder naar Klein Hitland en via Kortenoord naar Nieuwerkerk a/d IJssel. Bij de grote knik in de IJssel hou ik het voor gezien. Van de dijk af en de bebouwing van Nieuwerkerk in waar het grote dwalen begint. Tussen A20 en de spoorweg duurt het een half uur voordat ik een metrostation tegenkom. Dit was een slechte fietstocht, ongemotiveerd begonnen en amper een vogel gezien, had eigenlijk niet moeten plaatsvinden. Metro naar Rotterdam en in huis om 11.47 uur.
72 – zondag 09 september 2012 – 69,4 km
08.31 uur met de sprinter van Rotterdam naar Lage Zwaluwe gespoord en direct de polders in. Fijn septemberweer, zonnig met een verwachte hoge temperatuur en een zuidoostenwindje 3. Wonderbaarlijk, Lage Zwaluwe is een een treinstation in the-middle-of-nowhere. Omringd door niets dan polderland. Moeilijk voor te stellen dat hier dagelijks mensen arriveren en vertrekken. Waar zijn die mensen dan? Door de Arenbergpolder en de Nassaupolder westwaarts en langs het watertje de Roode Vaart naar beneden richting Zevenbergen. Tussen het frisgroene loof in een bietenveld zit een dikke patrijs, verstard en ineengedoken bij mijn nadering. Heel langzaam schuift -ie verder weg om opeens met een snelle sprint het diepe groen in te duiken. Onderlangs industriegebied Moerdijk naar Klundert en verder omhoog naar Noordschans. Door het groen zie je het Hollandsch Diep glinsteren, diepblauw en met een einder in de nevel. Een grote oude buizerd zweeft met trage slagen over het korte gras voorbij. Alsof -ie moeite heeft het bruine lijf in de lucht te houden. Boven m'n hoofd een strakke vlucht aalscholvers. Over de Buitendijk-West naar Tonnekreek en Bovensluis en door naar de oude vesting Willemstad. Langs de dijk staan nog veel verschillende geschutsstellingen, geen bunkers van beton maar aarden bouwsels met gaten en uitstulpingen. Uit oude tijden, waarschijnlijk Napoleontisch, toen men de waterwegen begon te beschermen en opeens de polders als verdedigingswerk belangrijk werden. Over de Volkeraksluizen, langs het Hellegatsplein en over de Haringvlietbrug omhoog de Hoeksche Waard in. Langs Numansdorp naar Middelsluis en Klaaswaal. Uienvelden om me heen, in een weeïge geur rij ik langs de onafzienbare stroken geoogste uien, wachtend op transport. De gaaien zitten al in de beste eiken om de eikels te inventariseren. Naar Mijnsherenland en Heinenoord, door de tunnel naar Barendrecht en vermoeid in Rotterdam om 12.34 uur.
71 – zondag 02 september 2012 – 63,8 km
07.54 uur Rotterdam achter me gelaten en direct langs de Maas richting Capelle a/d IJssel gekoerst. Het is grijs weer met een dikke bewolking maar wel een fijne temperatuur van zo'n 15 graden en een windje - goed gepland - in de rug. Over de stormvloedkering bij Krimpen a/d IJssel en met een stevig tempo naar Krimpen a/d Lek. Dit weertype zorgt voor nauwelijks activiteit in vogelland en de periode is er al helemaal niet naar. De meeste vogels zijn in de rui, de kids zijn uitgevlogen en men begint langzaamaan met opvetten voor de eventuele trektocht. Naast het gebruikelijke eenden-, ganzen- en zwanenwerk zie ik vooral kieviten op de kortgemaaide en heldergroene graslanden. Een brutale fazant springt voor m'n wiel net op tijd de berm weer in. Eindelijk langs de Lek en over de rustige Lekdijk richting Schuwacht en verder door naar Lekkerkerk. Bijzondere atmosfeer, het wat bleke septemberlicht op de weilanden en over het wateroppervlak van de rivier. In een paar dagen tijd is de zomer vertrokken en het spectrum merkbaar veranderd. Via Opperduit langs Bergambacht en door Bergstoep en Ammerstol als een speer naar Schoonhoven. In het parkje bij de veerpont zitten twee tortelduiven op een bankje. Een hecht paar zo te zien, de man wat bleker dan normaal maar het vrouwtje in volle pracht. De naam is wat je noemt een understatement voor deze vroege lovebirds. Door de Polder Willige-Langerak naar Lopik en vandaar noordwaarts naar Polsbroekerdam en Oudewater. Langs de Lange Linschoten naar Linschoten. Opeens breekt de zon door en laat het prachtige landschap in volle glorie zien. Op een paaltje zit een torenvalkje maar bij nader inzien kan het ook zomaar een fraai getekende zomertortel zijn. Door naar Woerden en met de trein weer terug in Rotterdam om 12.15 uur.
70 – zondag 19 augustus 2012 – 51,8 km
06.43 uur in alle vroegte op de fiets nu de temperatuur nog enigszins draaglijk is. De zon is net op, beetje heiig en het is al zo'n 22°C. Langs de Delftsche Schie Rotterdam uit en via Overschie het groen in. In de enkele platanen langs de Schie zitten grote groepen halsbandparkieten. Ook hier al een lawaaiplaag geworden dus. Even verder vliegt een jonge lepelaar over m'n hoofd, nog niet zo'n lepel aan z'n snavelpunt maar wel met die wat schuchtere en stuiterende vlucht. Door Zweth naar de gemeentegrens van Delft en langs de kernreactor van de TU naar Delfgauw en door naar Pijnacker. In een klein stukje wetland voorbij Delfgauw scharrelt een grote groep Canadese ganzen. De jonge ganzen nog een vale afspiegeling van de volwassen dieren. Iets verder in de begroeiing staan twee prachtige grote zilverreigers in het lage water. Helderwit steken ze majestueus af tegen de donkere bomen op de achtergrond. Vanaf Pijnacker langs Berkel en Rodenrijs naar de zuidkant van Zoetermeer en langs de A12 tot daar waar de Rotte mijn pad kruist. Dit is het land van de kassenteelt, een uitloper van het eigenlijke Westland, geheel gevuld met paprika's en orchideeën zodat er een zoete geur in het landschap hangt. Ik zie een visdiefje duikend in een nogal vervuilde plas, terwijl een torenvalk vanaf een lantaarnpaal toekijkt. Langs de Rotte zuidwaarts met een frisse bries op kop. Op het water scheren uitbundige boerenzwaluwen heen en weer. De rivier is verder gevuld met roeiboten, snelglijdend het water klievend met soms een instructie-schreeuwende coach fietsend langs de rietkraag. Ook veel zwoegende lijven die met gepijnigde blik mij moeten doen geloven dat hardlopen een feest is. Via Oud Verlaat en Terbregge door Crooswijk weer in Rotterdam en op de basis om 09.35 uur.
69 – zondag 22 juli 2012 – 44,5 km
08.18 uur opgestapt en zo snel mogelijk Rotterdam verlaten via de Barendrecht route. Eindelijk weer eens de polders in, een zonnetje op de kop en vrijwel windstil. In een stief halfuurtje bij de Heinenoordtunnel, even lekker stoempen zonder om je heen te hoeven kijken: stoplichten staan nutteloos hun werk te doen. Uitblazen op de tunnelroltrap en dan wacht het panorama van de Hoeksche Waard. Strak langs de Oude Maas naar Heinenoord en Goidschalxoord. Op het veld staat de witte kool met de voeten nog in het water, teveel regen in korte tijd en de helft van de oogst is weggerot. Even verderop strijkt met veel kabaal een zwerm graspiepers neer in de begroeide berm, terwijl boven het water een kleine zilverreiger opvliegt. Via de noordkant door Oud-Beijerland en afzakkend langs het Spui weer de polder in. Op een akker hangt een jonge torenvalk-vrouw minutenlang te bidden, zichzelf telkens een paar meter verplaatsend, met af en toe een snelle duik naar beneden. Bij de houtfabriek zie ik op de rand van een stapel pallets een snor, een zeer ongewone verschijning in dit landschap. Loodrecht naar beneden over de kaarsrechte Lange Weg naar Zuidzijde. Dit is polderlandschap op z'n best: vergezichten zonder bebouwing of industrie, een veelheid aan kleuren en structuren en overal om je heen volop leven. Op een korenhalm zit een tjiftjaf te zingen en in de lucht cirkelt met trage vleugelslag een blauwe kiekendief. Door naar Zwartsluisje en Piershil en over de dijk weer langs het Spui omhoog naar Nieuw-Beijerland. Boven een aardappelveld trekt een enorme bruine kiekendief onverstoorbaar z'n baantjes op zoek naar prooi. Helderwit onder de vleugels met aan de punten pikzwarte 'handen'. Stukje varen met het pontje naar de overkant en via Hekelingen naar Spijkenisse. Een snelle metro terug naar Rotterdam en onder de douche om 11.43 uur.
68 – maandag 30 april 2012 – 63,8 km
07.57 uur in het zadel en Rotterdam uit richting Schiedam. Het is zonnig en niet al te koud - tijd voor de korte fietsbroek - met een noordoosten windje. Het museumpark in Rotterdam zit opvallend vol met luidruchtige nijlganzen. Het begint hier en daar een ware plaag te worden, deze overheersende exoten die op behoorlijk ruwe wijze hun nieuwverworven territorium bewaken. Door het centrum van Schiedam naar Vlaardingen, over de havenkade zo snel mogelijk naar de Maasoever. Ook hier veel gestrande exoten: het staat vol met Oosteuropese vrachtwagens waarvan de chauffeurs wat verward rondhangen. Die vragen zich af waarom er op een maandagmorgen als deze geen enkele activiteit is op de kade. Met grote snelheid strak langs de Nieuwe Waterweg naar Maassluis en met de grote veerpont overgestoken naar Rozenburg. Bij de pont hoor ik een gekrijs van jewelste, een grote groep visdiefjes zwermt rond bij de achtersteven. Gemakkelijk vis scoren, omhooggestuwd door de bewegende schroef. Ze hangen in de lucht met een 'knak' in het lijf: lichaam en vleugels omhoog om te blijven hangen maar de hals en kop naar beneden om de vis op te speuren. Door Rozenburg verder naar Brielle en zuidwaarts over het Voorne-Puttense eiland naar Vierpolders. Over het Kanaal door Voorne naar Heenvliet en Geervliet. Om de zoveel meter schiet een gele kwikstaart voor m'n wielen weg. Ze zitten op het opgewarmde asfalt en moeten bij mijn nadering even de berm invluchten. In de kleine dorpen in de polder wordt nog uitbundig gevlagd op deze Koninginnedag. Een met strobalen afgezet dorpsplein ligt in afwachting van de komende evenementen die ongetwijfeld iets met zaklopen of ringsteken van doen hebben. Door onzalig Spijkenisse over Oude Maas naar Hoogvliet en Poortugaal naar Rhoon. Een kleine putter zit in het lage struikgewas in de berm. Scherpgetekend met gele en witte vleugelstrepen en een helderrode wang. Aan de zuidkant Rotterdam in en via de Maastunnel naar het centrum. Thuis om 11.27 uur.
67 – zondag 25 maart 2012 – 72,9 km
08.40 uur Rotterdam per metro achter me gelaten en via Capelle a/d IJssel naar Krimpen a/d IJssel. Het is grijs en nevelig, de wind is ijzig uit het noorden maar de zon doet al eerste pogingen door te prikken. Bij Krimpen a/d Lek de pont over de rivier naar Kinderdijk. In de stilte van de ochtend raak ik plotseling verstrikt in een horde toeristen die vanaf een riviercruiser de dijk oversteken om tussen de molens losgelaten te worden. Geen Nederlanders, want fietspad en -bel lijken geen enkele betekenis te hebben. Door Nieuw-Lekkerland over de zuidelijke Lekdijk naar Streefkerk en door naar Groot-Ammers. In de rietlanden die hier aan de oevers zijn ontstaan zitten grote groepen Canadese ganzen en zelfs een aantal brandganzen ertussen. Een bergeend op het water en een paar scholeksters op de modderige walkant. In de buitenste rietkraag is een mannetje bruine kiekendief druk bezig een vrouwtje te imponeren. Met zijn enorme spanwijdte maakt hij duikvluchten in het riet waar het vrouwtje hem opwacht en weer verjaagd. Helderwitte ondervleugels met zwarte 'handen'. Bij de veerpont naar Schoonhoven de Lek verlaten en zuidwestelijk door de Polder Liesveld langs Graafland en verder naar Brandwijk. Nu komt de zon echt door en het koude lijf is vrijwel direct opgewarmd. Met de wind in de rug door de frisgroene polder, omgeven door suizende fietswielen en enthousiast vogelgeluid. In de geknotte wilgen langs de berm springen tjiftjafs rond en op het land lopen twee ooievaars. Naar Molenaarsgraaf, langs de Graafstroom en de Voorwetering naar Bleskensgraaf en verder naar Oud-Alblas en Alblasserdam. Terwijl ik een wegvliegende gaai volg is er opeens een hoop gekrijs in de lucht. Ik tel acht grote buizerds, vier paartjes denk ik, die met veel misbaar elkaars aandacht proberen te trekken. Cirkelende grote vleugels tegen een helblauwe lucht. 't Is lente! Over de brug over de Noord naar Ridderkerk en langs Bolnes via de zuidkant weer uitgeput in Rotterdam terug om 12.59 uur.
66 – zondag 04 maart 2012 – 46,9 km
08.15 uur het huis verlaten en door Rotterdam naar het Oude Noorden waar de Rotte de stad verlaat. Het is helemaal bewolkt en mistig, een gematigde wind uit zuidwest op de heenweg in de rug. Op de Rotte liggen de eerste roeiers al op snelheid. In de stilte van de mist hoor ik alleen het zachte geplons van de riemen op het water. Zelfs de vogels laten zich niet horen. Over de noordoever langs Hillegersberg en bovenop de pedalen door naar Terbregge en De Rotte. Twee futen zijn druk bezig elkaar het hof te maken, op de wijze zoals alleen zij dat kunnen: onverstoorbaar en geconcentreerd draaien ze rondjes om elkaar. Grote groepen kuifeenden en tafeleenden langs de rietkraag. Verder door de koude mist, het zicht niet meer dan 150 meter, langs Oud Verlaat en Bleiswijk en onder de A12 door naar Moerkapelle. Deze oevers worden niet bevolkt door vogels maar vooral platgelopen door groepen joggers. Opeens doemen ze op voor m'n wielen, zwijgzaam voortploeterend en gefocust op prestatie of luidruchtig kakelend alsof het een wekelijkse verenigingsbijeenkomst betreft. Een bonte verzameling zwoegende lijven die ik, soms met gevaar voor eigen leven, als een speer voorbijraas. Vanaf Moerkapelle weer zuidoostwaarts en met schuine tegenwind over de strakke Breede Weg naar Moordrecht. In een weiland langs de weg fourageren tientallen knobbelzwanen. Het gras ziet er nog jong uit dus het zal wel om de nieuwe scheuten gaan. In een flits denk je schapen te zien maar de helderwitte stippen in het frisse groen wijzen anders uit. Met de kleine draaipont van Moordrecht over de Hollandsche IJssel naar Gouderak en over de zuidoever langs de IJssel richting IJssellaan en Lage Weg. Op de modderige oevers zijn veel scholeksters en kieviten te zien. Het lage water zorgt voor voldoende voedingsbronnen. Al met al is het triest gesteld met het vogelaanbod op deze rit: het is bijkomen van de voorbije vorstperiode en vooral wachten op de naderende lente. Alles houdt de adem in. Via Ouderkerk a/d IJssel naar Krimpen a/d IJssel en over de stormvloedkering naar metrostation Capelse Brug. Back in Rotterdam om 11.17 uur.
65 – zondag 23 oktober 2011 – 63,6 km
08.47 uur op weg met de trein van Rotterdam naar Dordrecht. Fraai herfstweer: scherpe zon en een straf windje op de borst. Door de stad naar de Kiltunnel en onder de Dordtsche Kil door naar 's-Gravendeel. Zuidwaarts ontvouwt zich de uitgestrekte Hoeksche Waard. De lucht is strak en het landschap toont zich in prachtige herfstkleuren. Vooral nu er is geoogst, geploegd en gemaaid lijkt de kleurschakering het complete palet van de schilder te bevatten. Boven de Kil een lange vlucht aalscholvers. Langs de dijk naar De Wacht en verder naar Schenkeldijk. Door de Strijense Polder naar het Hollandsch Diep en door naar Strijensas. Boven de rietkragen zweeft een bruine kiekendief in glijvlucht, speurend naar alles wat beweegt in de diepte. Nauwelijks de vleugels bewegend en toch snelheid houdend. Naar het westen aan de bovenkant van de Plaat van het Land van Essche, een prachtig stukje wetland met veel vogels. Ik zie tafeleenden, krakeenden, wintertalingen en een paar smienten. Ook veel brandganzen en kolganzen. Het lage water zorgt voor veel gelegenheid om voedsel te zoeken. En met rust gelaten te worden. Weer verder richting Numansdorp, met de wind in de rug. In de Hogezandse Polder rij ik tussen grote akkers door. De vette klei is onlangs omgeploegd, de voren glimmen fel in de lage herfstzon. Op veel plaatsen liggen de zojuist geoogste suikerbieten op grote stapels klaar voor transport. Vanaf Numansdorp met de wind in de rug naar het noorden: Middelsluis > Oudesluis > Klaaswaal. Even flink op de pedalen, het lijf wil ook wat, hard stoempend over rechte wegen. Een vrouwtje torenvalk hangt biddend boven de wegberm. Ik fiets onder haar door, ze keurt me geen blik waardig. Snel naar huis: Westmaas > Mijnsherenland > Heinenoord > Barendrecht en thuis in Rotterdam om 12.23 uur.
64 – 02 september t/m 09 september 2011 – 360,5 km
02/09 met de fiets op de trein van Rotterdam naar Hoogeveen. Een week in de Drentse natuur met als uitvalsbasis het buurtschap Stuifzand. Tussen de akkers en weilanden ligt een klein veenwerkershuisje, geheel gerestaureerd en ingericht voor recreatieve bewoning. Ik slaap in de bedstee, zit bij de potkachel en leef met het weer en de buitenlucht. Dagelijkse fietstochten door het prachtige landschap, naar Noordscheschut > Geesbrug > Zwinderen en via Nieuw Amsterdam en Klazienaveen de grens over, Duitsland in. Dit is voormalig veengebied met de strakke plattegrond van stroken land en veel water. De grensweg loopt kaarsrecht door het niemandsland. De horizon is leeg. Ook noordwaarts, naar Pesse en het Dwingelderveld over naar Dwingeloo en Diever. De afwisseling in natuur is overweldigend, bos en heide, akkerland en weiland, veen en water. En overal het mooie coulissenlandschap dat als een toneeldecor voor je ogen beweegt, telkens weer anders. De blauwe kiekendief is hier thuis, zo lijkt het. Veel torenvalken en een sperwer boven de bosrand. Door het Drents-Friese Wold naar Appelscha en Oosterwolde. Langs Veenhuizen naar Assen en met de trein terug naar Hoogeveen en Stuifzand. De stilte rondom het huis is weldadig, met soms een ronkende tractor in de verte die nog ongeduldig het laatste hooi moet binnenhalen voordat de regen komt. Opgewonden heggenmussen in de lage beukenhaag, in de gaten gehouden door de poes-van-de-overkant. De gaaien zijn al vroeg begonnen hun eikels te verstoppen voor de wintervoorraad. Ik fiets nog vele uren door dit fascinerende land, naar Anholt en Echten > Zuidwolde > Alteveer en Hollandscheveld. Alles in het hoofd in kaart gebracht, eenvoudig door de dichte structuur van kanalen die hier zijn gegraven in het hoogveentijdperk. Aan het einde van de week dit paradijs weer verlaten, fiets op de trein en terug naar Rotterdam op 09/09.
63 – zondag 21 augustus 2011 – 89,7 km
07.39 uur de stad uitgespeerd en snel van Rotterdam via Schiedam naar Vlaardingen. Het weer is heerlijk: fijne temperatuur, beetje bewolking en een zachte wind. Door Vlaardingen en langs de brede Waterweg naar Maassluis. Prachtige vluchten aalscholvers vlak over mijn hoofd, langgerekt in een zwarte lijn met een hoekig silhouet. Aan de oever een stel knobbelzwanen die met hun halzen en hoofden samen een hart maken (dacht dat dat alleen op ansichtkaarten voorkwam...) Verder door de frisse ochtendlucht naar de stormvloedkering waar de inmense witte installatie in wakende rust ligt te wachten op slecht weer. Westwaarts naar Hoek van Holland en bij het strand de lange pier op. Aan het einde van de pier zie ik op de rotsen veel kleine loopvogeltjes: steenlopers aan de oranje pootjes en zwart-witte tekening te zien. Over het strand en door de duinen naar 's Gravenzande en verder naar Monster. Bij de tweede slag ga ik het strand op waar de eerste badgasten zich al aan het installeren zijn. Hier ligt een mooie herinnering: hoge golven, onvoorwaardelijke liefde, grote spanning. Goed om even te zijn. Door de kassenwoestijn van het Westland richting Poeldijk en Wateringen. Een doolhof van wegen en weggetjes, rondom ingesloten door kassen. Het ruikt sterk naar tomaten en paprika's maar verder zijn het vooral bloemen en planten die hier gekweekt worden. Na een lange dwaaltocht ben ik weer in landschap-met-een-horizon, dat voelt vertrouwd. Op naar De Lier. In de boezemberging in de Kralingerpolder staat een groepje lepelaars zichzelf te poetsen, er grondelen wat bergeenden en ik zie een eenzaam mannetje tafeleend. Bij het handbediende pontje over de Westgaag - zeer vermoeiend - glijdt een vrouwtje bruine kiekendief breeduit door de lucht. Langs Maasland > Vlaardingen > Schiedam weer terug in Rotterdam om 12.40 uur.
62 – zondag 07 augustus 2011 – 59,6 km
07.25 uur Rotterdam snel verlaten, met de fiets in de metro naar Spijkenisse. Het is bewolkt en wat buiig met een harde windkracht zes. Ik koers zuidwestelijk dus met de wind vol op kop. Naar Zuidland en Oudenhoorn. Heel veel zwaluwen boven het weiland, huiszwaluwen zo te zien, met een korte staart en witte buik. Vreemd die hier zo veel te zien. Langs Hellevoetsluis naar de kust aan het Haringvliet en door de oude stad naar de Quackgors. De ochtendstilte op het gors wordt doorbroken door het gebabbel van de brandganzen en de Canadese ganzen. De massa blauwgrijs en zwart en wit in het frisse groen zorgt voor een fraai kleurenpalet met op de achtergrond de onstuimige Deltageul. Door het duingebied naar Rockanje en bij de eerste slag het strand op. Grote leegte zover het oog reikt, maar niet echt want aan de overkant is de kust van Goeree te zien. Een eenzame kitesurfer trekt zijn baantjes heen en weer door de branding, terwijl in zijn zog een visdiefje naar eten speurt. Langs het natuurgebied Voornes Duin naar Stuifakker. In het vlakke grasland voor een duinrij staat een klein reetje te grazen, onverstoorbaar, zelfs als ik even blijf staan. Door de Polder Lodderland naar Strype en vervolgens naar Tinte. De kleuren van de akkers en velden zijn nu op z'n mooist. Er is geoogst, er is gemaaid, de gewassen zijn aan het verkleuren, dat zorgt voor prachtige kleuren in opeenvolgende stroken land. In het weelderige bietenloof zie ik opeens twee patrijzen. Grote ogen in een oranje kop, even staan ze als versteend en dan schieten ze weg. Om verlegen van te worden. In de regen naar Brielle en met grote snelheid langs Zwartewaal > Heenvliet > Geervliet naar Spijkenisse. Metro naar Rotterdam en thuis om 11.52 uur.
61 – zondag 12 juni 2011 – 59,8 km
08.36 uur door stil Rotterdam naar het station en met de trein naar Dordrecht. De zon aan een heldere hemel, beetje fris en windkracht vier. Op de fiets door Dordt, oostwaarts naar Kop van 't Land aan de Nieuwe Merwede. Met de eerste veerboot naar de overkant. Meteen vogels op 't oor: ik hoor het spervuur van de specht en in de verte het zomerse geluid van de koekoek. Vanaf de pont direct de Biesbosch in, naar het zuiden waar alleen het bovengebied voor fietsers begaanbaar is. Voorbij het Biesbosch Museum begint de wildernis. Grote plassen laag water zover het oog kan kijken. Er loopt een groep lepelaars te foerageren, in een straf tempo wordt de plas afgegraasd. Een kleine zilverreiger kijkt toe en wacht op een gratis snack. Op een verre oever komt plotseling een kleine ree uit de struiken gesprongen. Kijkt even rond en verdwijnt weer. Door het natte gebied zijn goede fietspaden aangelegd met af en toe een hoog uitkijkpunt over de hele Biesbosch. Ook mogelijkheden om vanuit een vogelkijkhut de directe omgeving op vogels te spotten. In de uitgestrekte grienden zijn de rietzangers erg druk. Er zweeft een bruine kiekendief boven het riet. Een biddende buizerd laat zich langzaam vallen en komt weer boven met een prooi die ik niet kan thuisbrengen. Langs de Reugt en het Steurgat door Polder Steenenmuur weer omhoog door het prachtige vlakke polderland. Een paar kleine putters schieten aan me voorbij. Bij een boerderij met een rieten dak zijn veel gierzwaluwen; een van de weinige plekken waar deze vogels nog een nest kunnen bouwen. Verder naar Nieuwendijk en Kille, door Werkendam en Steurgat weer terug naar de pont. Een sprintje naar Dordrecht en snel de trein in. Voor de bewolking uit weer in Rotterdam om 14.17 uur.
60 – zondag 22 mei 2011 – 38,3 km
08.25 uur met de fiets in de metro zo snel mogelijk Rotterdam uit. Het is bewolkt met een harde wind, wel droog en redelijk zacht. Voordat ik me enigszins kan bedenken ben ik al buiten. Snel handelen is nodig, anders is de lust tot fietsen alweer verdwenen. Bij Capelsebrug echt opgestapt en door Capelle aan den IJssel naar de stormvloedkering over de Hollandsche IJssel. Langs de zuidoever van de rivier door Krimpen aan den IJssel. Op de dijk zie ik veel laagvliegende gierzwaluwen, ze scheren vlak boven mijn hoofd. Waarschijnlijk nestelen ze hier in de buurt. Dan opeens een uiltje, in een hoge antennemast, het silhouet is onmiskenbaar dat van een steenuil. Maar hij zit wel heel erg stil: bij bestudering door de verrekijker is -ie van plastic... Door Ouderkerk aan den IJssel naar Lageweg en vervolgens zuidwaarts van de dijk af de polder in. Over de Schaapjeszijde door Polder de Nesse. Een kakafonie van vogelgeluiden overstemt mijn rustige gedachten. Ik zie een paartje scholekster hevig piepend, een kleintje loopt twintig meter verderop, het kopje nog vol nesthaar. Die ziet nu voor 't eerst deze wereld. Onvoorstelbaar. Veel kwikstaartjes schieten voor me uit. Op een hek staat een prachtige grutto, koninklijk met een feloranje hals. Het fraaie polderlandschap gaat over in Berkenwoude, dan langs Zuidbroek naar de N210. Nog even een hevig biddende torenvalk naast de drukke provinciale weg. De wind staat nu vol op kop en de fietsvreugde neemt navenant af. Moet denken aan dat prachtige gedicht van J.C. Bloem: "Ik heb van 't leven vrijwel niets verwacht, / 't Geluk is nu eenmaal niet te achterhalen. / Wat geeft het? – In de koude voorjaarsnacht / Zingen de onsterfelijke nachtegalen." Door Krimpen aan den IJssel weer naar Capelsebrug en met de metro naar Rotterdam. Vroeg thuis: 11.06 uur.
59 – zaterdag 02 april 2011 – 50,5 km
09.52 uur de weerstand tegen de lente opzijgezet en uit Rotterdam vertrokken. Het is zonnig met wat sluierbewolking maar wel een fris windje. Er is 20 graden beloofd. Na jaren weer in Rotterdamse contreien op de fiets. En daar verheug ik me op! Over Rotterdam-Zuid, langs de DDH-kliniek, naar Barendrecht en zwoegend door de Heinenoordtunnel het weidse landschap van de Hoeksche Waard in. Direct uit de tunnel zie ik boven de weilanden twee buizerds, man en vrouw. Met schril gepiep draaien ze grote cirkels om elkaar heen. Daar ontstaat iets moois. Langs de drukke weg naar Mijnsherenland en Westdijk en dan eindelijk het rustige land in. De versgeploegde akkers laten prachtige lijnpatronen zien, erboven een strak-biddende torenvalk en in de verte nog een buizerd. De omgewoelde aarde geeft veel kans op voedsel. Ook de eerste kieviten duikelen al boven de frisgroene weilanden. Door naar Greup, slechts een handvol huizen in Polder Oud-Beijerland, en dwarsdoor het lage land over de kaarsrechte Kruisweg naar Zinkweg. Weer zuidwaarts naar Vuurbaken. 'Een nieuwe lente en een nieuw geluid' dichtte Herman Gorter ooit. En zo is het. Elk jaar weer opnieuw. 't Kan gruwelijk pijn doen maar uiteindelijk is het van een wonderlijke schoonheid. Ik zie de eerste lammetjes en verderop staan de koeien al op het land. Verder maar weer, naar Oosthoek en nog een ommetje over Piershil om op de dijk langs het Spui te geraken. Even buiten Piershil op een rietlandje met wat wilgen hoor ik de scherpe twiet van de fitis. Hij zit bovenin de wilg en beantwoordt onafgebroken hetzelfde geluid dat onderuit het riet komt. Ook dit zal liefde zijn. Met de pont over het Spui en langs Hekelingen, door Spijkenisse naar de metro richting Rotterdam. Vol hoofd en leeg huis; het is 13.26 uur.
58 – vrijdag 08 oktober 2010 – 67,3 km
08.06 uur naar buiten in herfstig Amsterdam. De zon staat achter een grijs wolkendek maar het is niet koud bij matige wind. Een doordeweekse dag is eigenlijk te druk voor een fietstocht, maar na negenen is het werkvolk verdwenen en alle kinderen op school. Een weldadige rust daalt neer over de polder. In een uurtje de stad uit, over de Amsterdamse Brug en de Schellingwouderbrug naar Noord. Langs het Buiten-IJ naar Durgerdam. Het nevelige licht op het kalme water maakt het extra stil. Op het Kinselmeer zie ik tussen de vele ganzen en eenden de eerste wintertalingen en smienten die hier de relatieve warmte komen opzoeken. Verder naar Uitdam en vanaf daar door de Rijperweeren, de IJsselmeerkust weer verlaten. Bij de Uitdammer Die zie ik boven de rietkraag een bruine kiekendief, hij vliegt met me op - een jonkie nog - steeds weer ‘biddend’ stilstaand in de lucht en dan weer verder speurend naar een prooi. We volgen elkaar een stukje. Door de polders verder landinwaarts naar Zuiderwoude en Broek in Waterland. Er komen wat lichtblauwe plekken in de lucht maar de zon zal niet meer komen. In een weiland tussen de vele kieviten en ganzen zie ik een kolgans lopen met een vreemd voorwerp op z’n snavel. Een blikje Fanta. Het lijkt niet vast te zitten maar ’t wordt gewoon verplaatst of meegenomen. Liefhebber van een sinas, zo nu en dan. Noordwaarts naar Overleek en Ilpendam en door het waterrijke Ilperveld naar Het Twiske. Op de Stootersplas zie ik een paar slobeenden. Goed herkenbaar aan de grote snavel waar ze het water mee filteren op zoek naar voedsel. Door Oostzaan en dwalend tussen de wirwar van A8 en A10 dan toch maar over Noord naar Amsterdam. Weer terug om 11.59 uur.
57 – zondag 25 juli 2010 – 68,8 km
07.03 uur door doodstil Amsterdam naar het station, om half acht met de trein via Amersfoort en Zwolle naar Meppel in Drenthe. Het is halfbewolkt met af en toe warm zonnetje, zo'n 22 °C. In Meppel word ik overvallen door een provinciaalse, zondagse rust. Buiten de stad even stilhouden om te wennen aan de ongekende weidsheid van het Drentse land. En de stilte. Na jaren rondjes om Rotterdam en Amsterdam gereden te hebben, is dit een nieuwe ervaring voor me. Kijken naar een verre en ononderbroken horizon, waar vind je het nog? Langs de rustieke Oude Vaart via Artelterbrug naar Rheebruggen en Ansen. Ik zie veel jonge kieviten en rondhuppende kwikstaartjes en langsscherende boerenzwaluwen. Ook een koppeltje krakeenden in de vaart. Hier is de ongerepte natuur volop aanwezig: gewoon tussen weilanden en akkergrond. Een verdeling die in de Randstad volledig is verdwenen. Via Witteveen en Benderse langs de schaapskooi en vervolgens noordwaarts de Dwingeloosche Heide over. Met mij heel veel andere fietsers. Toch een geweldige ervaring, zo'n uitgestrekt heidelandschap. Hier en daar een klein ven en verder onderbroken door kleine bosjes. In de verte de onvermijdelijke schaapskudde, met herder en hond. In een dicht bosje zie ik een kleine roodborsttapuit, zonder enige twijfel. Aan de horizon zweeft een havik langs een bosrand. Even uitblazen bij de oude radiotelescoop van Dwingeloo, eens de grootste van de wereld. Door de koele bossen van het Dwingelderveld naar Spier. Verder naar het noorden, langs Wijster naar Westerbork. Ons romantische schaapherdershuisje staat er nog hetzelfde bij, alsof er niets gebeurd is in twee dramatische jaren. Een stille getuige van gelukkiger tijden. In een boom is een grote bonte specht druk doende. Weer naar het zuiden, langs Orvelte en (een ander) Witteveen, over het Aalder- en Mepperveld, naar Meppen. Uitblazen achter een biertje om 15.12 uur.
56 – zondag 04 juli 2010 – 73,0 km
08.17 uur in het zadel en achter CS langs naar Amsterdam-Oost. Bij IJburg strak langs het Amsterdam-Rijnkanaal richting Diemen. Het is goed weer, lekkere temperatuur en weinig wind. In het Nieuwe Diep zwemmen jonge futen, al net zo groot als hun ouders maar helemaal bruin. Nog niet zo mooi getekend. In een rechte streep naar Driemond en door de Aetsveldsche Polder naar Nigtevecht. Het is fijn langs het kanaal, één rechte weg dus niet op de kaart kijken. Ruimte voor gedachten. In de berm schieten een paar vinkjes weg, ik zie slechts het zwart en wit van de vleugelpennen. En door naar de volgende brug, die bij Loenersloot. Gisteren is de nieuwe editie van de Tour de France begonnen, het is te merken aan de grote hoeveelheid zondagswielrenners op de weg. Opletten dus. Boven m’n hoofd glijdt stil een reclame-zeppelin door de lucht. Oostwaarts naar Kerklaan en Vreeland, weg van het kanaal. Langs Nederhorst den Berg wil ik naar de Ankeveensche plassen maar kom weer uit bij Nigtevecht. Dan maar langs de Vecht. Heel veel boerenzwaluwen over me heen, blauwglanzend en wit scheren ze kriskras door de lucht. Ik hoor het geklepper van twee ooievaars op een groot nest. Via Hinderdam en De Horn naar Weesp. Het gaat niet vandaag. Ik wil naar huis, er is geen beleving, teveel gedachten in het hoofd. Ik rij zomaar kilometers zonder te beseffen waar ik ben. Hard fietsend om de Gaasperplas naar het metrostation dat tot overmaat van ramp gesloten blijkt. Geen metro. Ik verdwaal in de Bijlmermeer en rij dan maar helemaal om, over Diemen via Watergraafsmeer Amsterdam weer in. For the record: een zachtgele fitis in de struiken in de berm. Een fietstocht om snel te vergeten. Behoorlijk aangeslagen thuis om 12.13 uur.
55 – zaterdag 26 juni 2010 – 90,3 km
11.56 uur de straat op en een zomers Westerpark door. Amsterdam ligt snel achter me. Het is al warm, strakblauwe lucht en een klein briesje. Naar Sloterdijk en om Westpoort heen naar Halfweg. Boven een kleine plas cirkelt een visdiefje, geconcentreerd speurend naar voedsel. Ik rij tussen veel jeugd onderweg, grote groepen op fietsen en scooters. Bij recreatiegebied Spaarnwoude hoor ik een zware dreun door de bomen heen en begrijp ik de bestemming: party-time. Door de Vereenigde Binnenpolder naar Spaarndam en snel door Velserbroek en Driehuis naar de pont. Een grote buizerd vliegt laag over mijn hoofd, stoort zich niet aan auto’s en mensen en neemt rustig plaats op een paaltje in het weiland. Aan de overkant van het kanaal naar Velsen-Noord en tussen Beverwijk en Wijk aan Zee door naar het Noordhollands Duinreservaat. Ook hier veel fietsers en wandelaars, een drukbezocht natuurgebied, en daar is ook alle reden toe. Een afwisselende, wilde duinstreek met duinpannen en veel bosstroken. Boven de bomen zie ik een havik cirkelen. Noordwaarts door de duinen, langs het Heemskerker strand naar het Infiltratiegebied Castricum. Waterwingebied voor Noord-Holland, glashelder water komt hier gewoon uit de grond en wordt opgevangen. Heel veel broedende aalscholvers hier, alles helemaal kaalgevreten en witgescheten, een bizar gezicht. Voor me in het water zie ik opeens een gigantische snoek. Hij hangt doodstil in het water en is zeker een meter lang. Wachten op prooi, denk ik, arme eendjes. Verder naar Castricum en Bakkum en door naar Limmen. In de struiken zie ik nog een mooi vogeltje wegstuiteren: zwarte mees. Na een fijne barbeque met familie, laat in de avond terug naar huis gescheurd: Castricum > Uitgeest > Krommenie > Wormerveer > Zaandam en de pont naar Amsterdam. Uitgeput thuis om 22.34 uur.